μέγα λ. θαλάσσης Od.4.504
, 5.174, 9.260;ἁλὸς ἐς μέγα λ. Il.19.267
, cf. Od.8.561; also alone,λ. μέγ' ἐκπερόωσιν 7.35
, cf. 5.409, 7.276, Theoc.13.24, A.R.1.1299.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
λαίτμα — λαῑτμα, ατος, τὸ (Α) 1. βάθος, άβυσσος τής θάλασσας, βυθός («τόν... πολιῆς ἁλὸς ἐς μέγα λαῑτμα ῤῑψ ἐπιδινήσας, βόσιν ἰχθύων», Ομ. Ιλ.) 2. θαλάσσιο πέρασμα 3. πέλαγος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λαῖ τμα ανάγεται στο θ. τής λ. λαιμός και εμφανίζει επίθημα μα με … Dictionary of Greek
λαῖτμα — depth neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαίτα — λαῑτα (Α) (κατά τον Ησύχ.) «πέλτη». [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται πιθ. με τον τ. λαῖτμα «βυθός τής θάλασσας»] … Dictionary of Greek
